Ewangelia Egipcjan jest jednym z pism biblioteki gnostyckich tekstów spisanych w języku koptyjskim, odkrytej w 1945 r. niedaleko miejscowości Nag Hammadi w  Egipcie. Utwór ten występuje tu w dwóch wersjach[1]. Pierwsza, lepiej zachowana, znajduje się w kodeksie nr III, druga w kodeksie IV. Oba teksty, choć generalnie podobne, w niektórych miejscach wykazują różnice. Uznaje się, że są one koptyjskimi tłumaczeniami greckich oryginałów. Nie jest wszakże jasne, czy oryginał był jeden, a różnice powstały w wyniku tłumaczenia, czy też występowały dwa różne greckie utwory

W 1946 r. na rynku antykwarycznym w Kairze pojawiły się nie znane dotąd koptyjskie teksty gnostyckie. Odkrycie to porównywane jest do znalezisk z Qumran, a jego znaczenia nie sposób przecenić. Tak wypowiada się o nim G. Quispel: „Odkryto niedawno nowa religię powszechną. Tym sformułowaniem można by zapewne scharakteryzować znaczenie nowego odkrycia gnostyckich manuskryptów. Dotąd nie było pewności, jak należałoby klasyfikować ten osobliwy nurt rozwoju ducha (...), panowało pewnego rodzaju zakłopotanie w tym względzie, mające swe źródło w skąpości materiału i trudności w ich interpretacji”

„Jezus Chrystus był gnostykiem” zapewnia anonimowy autor artykułu opublikowanego w Internecie. Chcąc przekonać czytelnika o słuszności tego poglądu, odwołał się nie tylko do tekstów autorów chrześcijańskich i gnostyckich, ale także hinduskich, a nawet do jednej z teorii fizyki współczesnej.[1] Aby sprawdzić, czy tak jest w istocie, trzeba najpierw ustalić, kim jest gnostyk. Słownikowa definicja głosi, że jest to „posiadacz intelektualnej lub ezoterycznej wiedzy o duchowych rzeczach”